Ræða mín frá flokksráðsfundi

Ég flutti ræðu um síðustu helgi á flokksráðsfundi Vg. Hérna er lengri útgáfa af henni enda fengum við einungis 4 mínútur til að tjá okkur. Svo lagði ég fram ályktun um afnám verðtryggingar og leiðréttingu á áhrifum útreiknaðar verðtryggingar á skuldir.

 

Fundastjóri og góðir fundarmenn.

Í dag er höfuðdagur. Hann er einn þeirra daga sem skipa stóran sess í íslenskri þjóðtrú. Á höfuðdaginn þótti vissara að vera búinn að heyja, ef ekki átti að farnast illa á komandi vetri. Hvernig hefur heyjast á íslenska býlinu þetta sumar? Hví erum við ekki að fagna töðugjöldum nú? Ríkisstjórn Vinstri grænna og Samfylkingar hefur starfað nær allt þetta ár. Ættum við ekki að vera að farin að sjá einhverja uppskeru? Ætti ekki að vera komin meiri taða í hlöðuna?

Ég held að enginn geti á móti því mælt að aldrei nokkurntíma hefur ný ríkisstjórn tekið við verra búi en þessi. Þeir flokkar sem nú skipa ríkisstjórn voru kosnir til tvenns, til að halda ræningjunum frá völdum og til að rétta hlut þeirra sem rændir voru. Þessir flokkar voru kosnir af því að fólk bar til þeirra mest traust, taldi þá ekki vera dulbúna erindreka ræningjanna, heldur raunverulega hagsmunagæslumenn alþýðunnar.

Til þess þarf fleira en góðan vilja. Við höfum skýra stefnu um það hvernig þjóðfélag við viljum hafa og jafnvel hvaða leiðir við viljum fara að því að ná því fram, undir eðlilegum kringumstæðum. En, nú eru kringumstæður ekkert eðlilegar og þar af leiðandi þarf nýjar aðferðir sem duga í þessum aðstæðum, að sumu leyti aðrar en við ætluðum.

Við Vinstri græn erum vinstriflokkur og sem slík leggjum við megin áherslu á velferð almennings og umhverfisvernd. Það er ekki stefna okkar að lækka laun. En hvað eigum við að leggja til, þegar þeir opinberu sjóðir sem við stýrum í ríki og sveitastjórnum, eru verr staddir fjárhagslega nú en um langa hríð? Getum við þá lagt til launalækkanir, eða að veita minni þjónustu? Svarið við þessum spurningum er auðvitað ekkert annaðhvort eða, heldur svoldið flóknara, um forgangsröðun og tímabil.

Skoðun nú aðeins heyfeng sumarsins, eftir þriggja mánaða heyannir á sumarþingi. Í hlöðunni er umsókn um aðild að Evrópusambandinu, samningur um greiðslu milljarða úr landi vegna ábyrgðar ríkisins á innlánsreikningum sem Landsbankinn safnaði á erlendis, samningur við Alþjóða gjaldeyrissjóðinn og nokkur ríki um gjaldeyrislán, samningur um nýtt álver í Helguvík og fleira.

Skoðum svo hvað vantar í hlöðuna, nú þegar kominn er höfuðdagur og heyfeng á að hafa verið náð. Þar er ekki yfirráðaréttur yfir auðlindum Íslands til lands og sjávar. Þar eru ekki óskoruð yfirráð yfir orkuauðlindum eða yfir fiskveiðiauðlindinni. Þar er engin velferðarbrú, sem fólk getur tiplað á yfir kreppugjána án þess að falla ofaní. Fjöldi fólks er kominn fram á gjáarbarminn og fái hann ekki brú, fellur hann framaf og slasast.

Af hverju er svona mikið tómahljóð í hlöðunni og það er kominn höfuðdagur?

Við vinstri græn stærum okkur af því að vera félagshyggjuflokkur. Í því felst ekki aðeins að við séum flokkur velferðar, heldur að við viljum taka félagslega, það er sameiginlega, á vandamálum. En erum við kannski samansafn harðsvíraðs einstaklingshyggjufólks? Viljum við ná sameiginlegri niðurstöðu um leiðir, eða viljum við hvert um sig fara eigin leiðir? Er það okkar helgasti staður í ritningunni, þar sem segir að hver þingmaður sé aðeins bundinn af eigin sannfæringu? Er það þess vegna sem okkur tekst ekki að beita samtakamætti til að ná meiri árangri? Er svona lítill heyfengur í hlöðunni af því að við eyddum of löngum tíma í sumar í að rífast um það hvort ætti fyrst að slá hátúnið eða niðurtúnið? Hvort ætti að keyra dráttarvélina réttsælis eða rangsælis um túnið og hversu oft ætti að snúa töðunni áður en hún væri hirt? Það er gott að sólbaka heyið í þrjá daga! En hvað ef það er að koma rigning? Heyjum við þá hálfþurrt hey, eða hirðum hrakning seinna?

Styrkur Vinstri grænna felst ekki í stefnunni. Styrkur Vinstri grænna felst ekki í góðum einstaklingum. Styrkur Vinstri grænna felst í samtakamætti þeirra. Við kjósum Vinstri græna út af stefnunni og við kjósum fulltrúa Vinstri grænna út af verðleikum þeirra einstaklinga, en við komum aldrei fram stefnunni nema með samtakamætti. Við verðum að koma okkur saman um það hvert við viljum fara, hvert sé markmið okkar. Við verðum að koma okkur saman um það hvernig við ætlum að komast þangað, um aðferðir við að ná markmiðinu. Við verðum síðan að standa saman um að fara þær leiðir til að ná því markmiði, líka þeir sem stungu upp á öðrum leiðum og jafnvel þeir sem stungu uppá öðrum áfangastöðum eða öðrum endastöðum. Það þýðir að innan okkar raða gerum við út um þessi mál og stöndum síðan saman um þau í framkvæmd, - öll. Það þýðir að þeir sem undirbúa ákvarðanir þurfa að vinna þær í samstarfi við þá sem eiga að samþykkja ákvarðanirnar og það þýðir að vinna verður eftir ákveðnum leikreglum til að komast að niðurstöðu. Því niðurstöðu verðum við að ná og henni verður að fylgja eftir með samtakamætti. Annars tekst okkur ekki að leysa farsællega þann gríðarlega vanda sem íslenskt þjóðfélag stendur frammi fyrir.

Það er sannfæring mín að sannfæring mín sé gagnslaus, ef mér tekst ekki að ná samkomulagi við aðra um framkvæmd hennar. Það er sannfæring mín að takist mér ekki að sannfæra aðra um allt mitt mál, þá verði því best borgið með samkomulagi við þá sem hafa svipaðastan málstað. Það er sannfæring mín að þótt ég sé ofboðslega klár, þá geti aðrir haft réttara fyrir sér og því sé ekki þjóðarvá fyrir dyrum þótt ég sættist á að láta reyna á þeirra leiðir, fyrst þeir skildu ekki hvað mín var miklu betri. Það er sannfæring mín, að samtakamáttur byggður á samkomulagi skili miklu mikilvægari árangri en sannfæring mín ein.

Í dag er höfuðdagur. Hafi illa heyjast á liðnu sumri, geta bændur huggað sig við það að á höfuðdaginn er að veðrabrigða að vænta og þá gera menn sé von um betri tíð framundan þar sem hægt verði að bæta að nokkru úr því sem ekki aflaðist í sumar.

Við þurfum að setja lög og reglur sem tryggja yfirráð yfir orkuauðlindunum. Það er vonlaust að ætla að láta ríkið punga út milljörðum til að kaupa upp nýjar og nýjar tilraunir fallít hreppa eða einkafyrirtækja til að selja þær auðlindir úr landi. Fyrir slíkt þarf að girða með lögum. Við þurfum líka lög um nýtingu orkuauðlinda, hverjar þeirra megi nýta og hvernig.

Við þurfum  lög og reglugerðir um fjármálafyrirtæki. Þurfum að komast að því hvaða bankarekstur við viljum hafa á hendi ríkisins og hvað af rekstri bankanna við viljum eftirláta einkaaðilum, innlendum sem erlendum. Við þurfum að ganga frá því hvernig fólk getur síðan fært sig á milli banka og ákveðið hvort það vill skipta við Deutche Bank, bandarískan vogunarsjóð eða íslenskan ríkisbanka.

Við þurfum að ganga frá því hvernig verður undið ofan af þeim hækkunum á skuldum heimilanna sem undanfarandi efnahagsástand hefur skapað, einkum vegna verðbólguálags á lán og fleiri viðskiptasamninga. Álag sem er bæði siðferðislega og fjárhagslega glórulaust.

Við þurfum að koma saman fjárlögum fyrir næsta ár og fjárhagsáætlun út þetta kjörtímabil.

Við þurfum að ræða málin og skiptast á hugmyndum og skoðunum. Svo verðum við að komast að niðurstöðu.

Og....!

Við verðum við að beita samtakamætti okkar til að framfylgja þeirri niðurstöðu.

- Öll.

Sumarstörfum er lokið. Höfuðdagur er í dag. Haustverkin eru brýn!

Flokksráð VG vill afnám verðtryggingar sem fyrst